Top 10: ulubione postaci kobiece

Top 10 to akcja, przy okazji której raz w tygodniu na blogu pojawiają się różnego rodzaju rankingi, dzięki którym czytelnicy mogą poznać bliżej blogera, jego zainteresowania i gusta. Jeżeli chcesz dołączyć do akcji - w każdy piątek wypatruj nowego tematu na dany tydzień.

Dziś przyszła pora na... Dziesięć ulubionych postaci kobiecych!

Za sprawą Futbolowej  postanowiłam trochę pogłówkować nad literackimi sylwetkami kobiet, które czymś mnie ujęły i zaimponowały. I jakoś tak się złożyło, że wszystkie to kobiety z charakterem, o wyrazistych osobowościach, które gdzieś tam we mnie tkwią i żyją własnym życiem wykraczającym poza karty powieści.

 Ania Shirley - uwielbiam ją za niezrównany optymizm, wybujałą wyobraźnię, dar empatii i niewyparzony język. A także za wzruszające zagubienie i naiwność, przynajmniej w początkowych tomach, które - aż przyjemnie popatrzeć - zmieniają się w spokojną pewność siebie i poczucie własnej wartości.

  

Antygona - i jak tu nie podziwiać jej straceńczej odwagi, prawości, szlachetności i siły charakteru, nawet w obliczu śmierci? Dla mnie jest niedoścignionym ideałem:)

Alexia Tarabotti - nie żadna omdlewająca XIX - wieczna dama, ale prawdziwa kobieta z krwi i kości, posiadająca niezaprzeczalny urok i klasę, ale przy tym ironiczne poczucie humoru i temperament, którego można pozazdrościć:)

Sol Angelica z Ludzi Lodu - mam wielki sentyment do tej tragicznej postaci, która całe życie miotała się między dobrem a złem, a dla swoich bliskich była w stanie poświęcić wszystko.

Smilla Jaspersen - wyalienowana pół Grenlandka, pół Dunka, błyskotliwa, zawzięta i bezkompromisowa, swoje uczucia chowa głęboko i nikomu nie pozwala wejść do swego świata. Nie wiem, czy ją rozumiem, ale nieustannie mnie intryguje.  

Konstancja Chatterley - uwikłana w związek z dwoma mężczyznami: egoistycznym mężem, który jednak zapewnia jej utrzymanie, pozycję i potrzeby kulturalne oraz namiętnym kochankiem, prostym, ale dumnym człowiekiem, który wie, że nie ma przed nimi przyszłości. Na swój sposób postać tragiczna, prawdziwa w swoich uczuciach, autentyczna w emocjach.  

Vianne Rocher - najbardziej ujęła mnie swoją macierzyńską miłością do córki, życiową mądrością i wytrwałością w dążeniu do celu wbrew przeciwnościom losu.  

Złośnica Katarzyna z komedii Szekspira - za tupet, charakter i cięty język, za buntowanie się przeciw dyskryminacji i przejawom męskiej dominacji w wielkim stylu należą się słowa uznania. To jedna z tych postaci, których nie da się nie lubić!  

Rikissa, szwedzka królewna, żona Przemysła II - jedna z barwniejszych postaci kobiecych w Koronie śniegu i krwi Cherezińskiej. Ujęła mnie swoją bezpośredniością, pogodą ducha, żywiołowością i rozbrajającą szczerością. Fragmenty książki z nią w roli głównej zawsze wywoływały uśmiech na mojej twarzy:)  

Catherine Earnshaw - to jedna z tych kobiet, którą się jednocześnie kocha i nienawidzi. Uwielbiam ją za jej niespokojną, nieokiełznaną naturę, za dzikość, namiętność, nawet za okrucieństwo. Za jej destrukcyjną miłość, silniejszą niż śmierć.

Czy któraś z tych postaci znalazłaby się i w Waszym rankingu? A może Wasze typy byłyby zupełnie inne?