Tytuł: "Obietnica mroku"
Wydawnictwo: Sonia Draga, 16.05.2012
Ilość stron: 469
Okładka: miękka
Są rzeczy, których człowiek woli o sobie nie wiedzieć, musiałby bowiem pozbyć się wszystkich luster świata.
Są takie miejsca, gdzie ożywają najbardziej ponure miejskie legendy,
budzą się głęboko uśpione demony ludzkich umysłów, a pierwotne instynkty
biorą górę nad narosłymi przez stulecia warstwami ucywilizowania.
Miejsca, za sprawą których człowiek odkrywa istnienie światów, o których
dotąd nie miał pojęcia i uświadamia sobie mroczną stronę swej
osobowości, która w przerażający sposób współgra z posępnym i pełnym
grozy obliczem miasta; obliczem, którego na co dzień nie dostrzegamy lub
udajemy, że go nie ma.
Nowojorski dziennikarz Brady O' Donnel kończy właśnie pracę nad kolejnym
reportażem i szuka tematu do następnego. W jego małżeńskie życie wkrada
się rutyna i nuda; choć nadal kocha żonę, czuje, że najgorętszy żar
uczuć dawno już wygasł, a ich drogi powoli się rozchodzą. Dlatego też
nie daje się długo namawiać przyjacielowi, kiedy ten proponuje mu
spotkanie z gwiazdką filmów porno - oczywiście w celu przeprowadzenia
wywiadu mającego zainspirować go do napisania reportażu na temat
nowojorskiego światka pornobiznesu.
Spotkanie ze zjawiskowo piękną, ale melancholijną Rubis kończy się
tragedią; kiedy Brady, na granicy wstydu i pożądania nie potrafi
jednoznacznie odrzucić jej awansów, dziewczyna sięga po broń i naciska
spust. Zszokowany dziennikarz ucieka z miejsca zdarzenia, jednak
samobójstwo, którego był świadkiem i nimb tajemnicy otaczający niezwykłą
dziewczynę stają się jego obsesją. Próbując rozwikłać zagadkę śmierci
Rubis trafia do miejsca, którego istnienia nigdy nie podejrzewał -
podziemi Nowego Jorku.
Równolegle z Bradym śledztwo prowadzi jego żona - policjantka wraz ze
swym partnerem Jackiem nie wiedząc o tym, co przydarzyło się jej mężowi.
Trop wiedzie Brady'ego do labiryntu pod metropolią zamieszkałego przez
rzesze bezdomnych i wszelkiego rodzaju wyrzutków społecznych. Jego
przewodnikiem w tym ludzkim piekle jest niejaki Kermit - na poły
apokaliptyczny wizjoner, na poły szaleniec, który wie niemal wszystko o
podziemnym świecie i prowadzi dziennikarza w rejony rządzące się
własnymi prawami, będące siedliskiem najgorszych dewiacji i perwersji,
ucieleśnieniem najbardziej bestialskich instynktów i chorych pragnień.
To tu, w świecie podziemi Nowego Jorku i undergroundowej pornografii,
Brady trafia na ślad bestii w ludzkiej skórze, które nie cofną się przed
niczym w zaspokajaniu swych żądz w najbardziej wynaturzony sposób.
Dokąd zaprowadzi go ta iście dantejska wędrówka? Jedno jest pewne: nie
można bezkarnie schodzić do infernalnych stref miasta, ani też nurzać
się w najmroczniejszych zakamarkach własnej duszy.
Obietnica mroku to mroczny, brutalny thriller tematyką i klimatem
nawiązujący do obrazu Joela Schumachera 8 milimetrów, gdzie wraz z
bohaterem granym przez Nicolasa Cage'a przemierzamy najbardziej zakazane
dzielnice miasta tropem nielegalnej - i ekstremalnej - pornografii,
zagłębiając się stopniowo w szokującej ohydzie i niegodziwościach
zdegenerowanego półświatka, skąd tylko jest krok do obłędu.
Proza Chattama, bardzo plastyczna i niezwykle sugestywna, w rewelacyjny
sposób dopełnia psychologicznego obrazu niepokojącej wizji ludzkiej
natury. Klimat miasta harmonizuje ze stanem duszy bohatera; czytelnikowi
udziela się emanujące ze stron powieści przygnębienie, poczucie
beznadziei, rozpacz, złowieszczy i ponury nastrój. Motyw kryminalny tak
naprawdę jest drugorzędny, to aspekt psychologiczny gra główną rolę.
Równolegle do prowadzonego śledztwa obserwujemy zmagania bohatera z
samym sobą, stopniowe odkrywanie nieuświadomionych pragnień i fantazji
napawające go tyleż przerażeniem, co fascynacją. Znamienne są refleksje,
jakie go dopadają w toku poszukiwań prawdy o losie Rubis - na temat
ograniczeń, jakie narzuca pierwotnym człowieczym instynktom kultura i
cywilizacja sublimując je na różne sposoby czy też pornografii
stanowiącej coś w rodzaju wentylu bezpieczeństwa, który pozwala w
kontrolowany sposób dać ujście naturalnym żądzom, ale również dotyczące
godności ludzkiej i losu kobiet zmuszanych do prostytucji i udziału w
filmach pornograficznych powodujących ich moralną i duchową
degrengoladę.
Maxime Chattam porusza kontrowersyjną i bulwersującą tematykę
pornobiznesu w swojej najbardziej mrocznej postaci: filmów ostatniego
tchnienia, pedofilii, zoofilii czy nekrofilii, znajdującej swoich
amatorów zawsze i wszędzie. Stawia pytania o naturę człowieka
znajdującego upodobanie w zadawaniu cierpienia innym, karmiącego się
strachem i żądzą, zdolnego do najbardziej perwersyjnych wynaturzeń w
imię własnej przyjemności. Czy gdyby z każdego z nas zerwać okowy
kultury, dać przyzwolenie na folgowanie wszelkim instynktom i fantazjom -
jakie oblicze ukazalibyśmy światu? Jacy jesteśmy w głębi duszy? Czego
człowiek może dowiedzieć się o sobie samym i jak można dalej żyć z taką
prawdą?
Autor kreuje porażającą wizję piekła na ziemi; piekła, które człowiek
sam sobie stworzył przekraczając ustanowione granice, w którym skrajny
egoizm, zwierzęce instynkty i wyuzdane okrucieństwo zastąpiły
człowieczeństwo i uczucia wyższe. Ten mrożący krew w żyłach thriller
uświadamia, że są rzeczy, których lepiej o sobie nie wiedzieć, drzwi,
których lepiej nie otwierać i pytania, których nie należy zadawać, jeśli
chcesz pozostać człowiekiem.
Gorąco polecam tę mroczną, posępną powieść każdemu, komu niestraszne
nurzanie się w najokropniejszych ludzkich niegodziwościach i wędrówka
śladem zła, seksualnych dewiacji, chorych fantazji kryjących się w
najbardziej ponurych zakamarkach ludzkiej duszy. Autor uchyla drzwi, za
którymi groza miesza się z fascynacją i obrzydzeniem, a człowiek zaczyna
się zastanawiać, co tak naprawdę w nim siedzi. Pozwala dostrzec to,
czego wolelibyśmy nie widzieć, a nawet to, o czym boimy się myśleć. Po
tej lekturze już nic nie będzie takie, jak dawniej.
Moja ocena: 4/5
Opublikowane na stronie: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/133982/obietnica-mroku/opinia/6075812#opinia6075812
za książkę serdecznie dziękuję Wydawnictwu Sonia Draga :) |
Oglądałam 8mm i pamiętam, że zrobił na mnie duże wrażenie. Po książkę raczej nie sięgnę, bo i tak mam mnóstwo do czytania. A recenzja jak zwykle wyczerpująca i ciekawa.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Widzę, że gustujesz w kryminałach :)
OdpowiedzUsuńKsiążka brzmi dość ciekawie, poczekam na premierę :)
Świetna książka. Dzięki niej poznałam mroczne zakamarki Nowego Jorku i najgłębsze otchłanie ludzkiego umysłu. Brr.. Muszę dopaść kontynuację, jeśli będzie w Polsce wydana. Pozdrawiam!!
OdpowiedzUsuńJuż mi się podoba, szybko, mroczno i ostro !
OdpowiedzUsuńLubię mocne thrillery, więc z miłą chęcią poznam również tę ekscytującą książkę.
OdpowiedzUsuńzachęciłaś mnie i to zdecydowanie
OdpowiedzUsuńposzukam tej książki
Książki nie czytałam ale na pewno po nią sięgnę przy najbliższej okazji.Twoja recenzja zachęciła mnie do przeczytania tej książki.Dodałam się do obserwowanych ponieważ bardzo podoba mi się Twój język i styl pisania recenzji.Jeśli chcesz dodać się do obserwowanych u mnie będzie mi bardzo miło.Serdecznie zapraszam na:
OdpowiedzUsuńwww.in-world-book.blogspot.com
Pozdrawiam i czekam z niecierpliwością na kolejną recenzję.
Chętnie bym sięgnęła po tę książkę, ale troszkę się obawiam, że styl jakim posługuje się autor może być zbliżony do stylu Edwarda Lee. Może to przesadzone obawy. :) Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńEwa - zupełnie nie! Chattam jest bardziej subtelny, nieco filozoficzny, spodoba Ci się!
UsuńPozdrawiam serdecznie:)
Zazdroszczę :) Bardzo chcę przeczytać tę książkę jak i wiele innych autora.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam ;)
Czytałam jedną powieść Chattama więc co nieco wiem o jego stylu. Na pewno przeczytam, chociaż nie w najbliższej przyszłości, bo na razie poluję na drugą i trzecią część cyklu "Otchłań zła". Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńBrrr:):)powiało grozą. Lubię ostatnio takie klimaty. Nie znam autora, tym bardziej chętnie sięgnę po tę książkę jak pojawi się w bibliotece.
OdpowiedzUsuńMuszę jak najszybciej dostać tę książkę. Czytałam dwie książki Chattama i jego styl bardzo przypadł mi go gustu. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńwątek psychologiczny i kryminalny w jednym tworzą ciekawe połączenie :) chętnie przeczytam
OdpowiedzUsuńUwielbiam Chattama, chociaż przyznaję, że jego powieści napawają mnie strachem i po ich lekturze, jak powiedziałaś, nic nie jest jak dawniej. Trylogia Otchłani zła była przerażająca, Teoria chaosu również. Nie umiem wyobrazić sobie jeszcze bardziej szokującej powieści autora, ale z Twojego opisu wynika, że taka może być powyższa książka.
OdpowiedzUsuńCzy tylko dla mnie jest to pierwsza powieść Chattama? Widzę, że mnóstwo z Was wie, czego można się spodziewać po jego prozie:)
OdpowiedzUsuńSardegna - nie mam pojęcia, czy ta książka jest bardziej szokująca niż pozostałe, ale na mnie zrobiła kolosalne wrażenie. Podejrzewam, że Chattam po prostu trzyma poziom. Nabrałam ochoty na inne powieści tego autora, ale muszę wpierw złapać drugi oddech:)
Pozdrawiam wszystkich serdecznie!
Podoba mi się cytat na początku :)
OdpowiedzUsuńNie czytałam jeszcze żadnej pozycji tego autora, ale jestem bardzo ciekawa jego twórczości już od dłuższego czasu. Mam nadzieję, że kiedyś będzie mi dane sięgnąć po którąś z jego książek :).
OdpowiedzUsuń