jako że na kolejną recenzję będziecie musieli jeszcze trochę poczekać, a upały rozleniwiają mnie na tyle, że brak mi natchnienia na posty innego rodzaju, postanowiłam zorganizować dla Was konkurs.
Jak widzicie, "twarzą" konkursu jest Krystyna Skarbek, ulubiona agentka Winstona Churchilla. Zadanie, jakie dla Was przygotowałam, nie jest trudne, a nagrodą będzie możliwość poczytania o losach nie tylko tej wojennej bohaterki, ale również innych, o których tak zajmująco napisał Przemysław Słowiński w swojej książce. Ale po kolei:)
Regulamin:
1. Organizatorem konkursu i jego sponsorem jest właścicielka bloga zwiedzam wszechświat, czyli ja:)
2. Konkurs trwa od 18.07 do północy 25.07.2014 roku.
3. Wyniki zostaną ogłoszone dzień po zakończeniu konkursu, czyli 26 lipca.
4. Odpowiedzi na pytanie konkursowe należy zostawić pod tym postem.
5. Każdy uczestnik może wysłać tylko jedno zgłoszenie, powinien je podpisać i zostawić adres mailowy, żebym mogła się z nim skontaktować w razie wygranej.
6. Nagroda, czyli książka Przemysława Słowińskiego "Słynne agentki. Kobiety w służbie wywiadów", zostanie wysłana przeze mnie do końca miesiąca.
7. Jeśli zwycięzca nie przyśle mi swoich danych adresowych w ciągu dwóch dni roboczych od chwili skontaktowania się z nim, zostanie wyłoniony kolejny szczęśliwiec.
8. I najważniejsze - zadanie konkursowe: którą kobietę w historii Polski uważacie za najbardziej niezwykłą, intrygującą, wyjątkową i dlaczego? Pamiętajcie, że nie oczekuję tu elaboratów czy kopiowania Wikipedii, chodzi mi dosłownie o 2-3 zdania, które przekonają mnie, że to właśnie do Ciebie powinna trafić nagroda:)
Zwycięzcą zostanie osoba, której wypowiedź uznam za najbardziej ciekawą, kreatywną, zabawną, oryginalną. Moja decyzja jest ostateczna i nieodwołalna, a także całkowicie subiektywna:)
Tak więc - do dzieła! Przyznam szczerze, że bardzo jestem ciekawa Waszych typów - mam nadzieję, że zafundujecie mi jakąś rozrywkę w te upalne, leniwe dni?
Zacznę od danych:
OdpowiedzUsuńDwojra z Papierowej Komnaty
kinga.madraszewska@gmail.com
Według mnie jedną z najbardziej wyjątkowych kobiet w historii Polski jest Irena Sendlerowa. Ta Pani zaimponowała mi po przeczytaniu książki "Dzieci Ireny Sendlerowej" - była nie tylko niezwykle utalentowaną sanitariuszką, ale również wyjątkowo hardą i odważną kobietą, która uratowała blisko 2 tysiące żydowskich dzieci od śmierci w obozach zagłady. Co mnie w niej również zachwyca to niezwykła pomysłowość, z jaką udokumentowała swój czyn - przechowywanie imion dzieci w słoiku zakopanym w pobliskim ogródku pozwoliło przywrócić prawdziwą tożsamość wielu osobom, które dzięki niej przeżyły wojnę. Dla mnie to niekwestionowana bohaterka!
Pozdrawiam gorąco :)
Silviana
OdpowiedzUsuńE-mail: blogsilviana@gmail.com
Odpowiedź na pytanie konkursowe.
Dla mnie wyjątkową kobietą była Elżbieta Zawacka, oprócz tego, iż była jedną z cichociemnych (o których niezaprzeczalnie warto pamiętać), uczestniczką powstania warszawskiego, to także była niekwestionowanym pedagogiem. O takich ludziach i ich czynach nie można zapominać.
Ewa K
OdpowiedzUsuńE-mail: e.kluska@wp.pl
Podobno pierwsze skojarzenia są najlepsze, zatem musi paść tu nazwisko polskiej hrabianki, która zasłynęła swym udziałem w powstaniu listopadowym. Tak, mowa o walecznej Emilii Plater, jednej z nielicznych pań, jakie ruszyły do walki z Moskalami. Plater nie zyskałaby jednak tytułu kapitana Wojska Polskiego, gdyby nie jej poświęcenie.. Obciąć włosy i przywdziać strój mężczyzny tylko po to, by móc oddać życie za Polskę? To wystarczający dowód na to, że Emilia Plater była wyjątkową kobietą, o której czynach zawsze powinniśmy pamiętać.
e-mail: 13topzizi@gmail.com
OdpowiedzUsuńA ja najbardziej cenię bohaterki niekoniecznie z tabliczek z nazwami ulic. No bo co komu powie nazwisko Bartnik? Maria Teresa Bartnik ps. „Diana”była jedną z najmłodszych uczestniczek Powstania Warszawskiego, która zginęła w walkach na Starym Mieście w wieku 13 lat. Czy można mówić o niej kobieta? Zdecydowanie. Patrząc na dzisiejsze 13 latki i ich wartości włos się jeży na głowie, zastanawiając się która z nich walczyłaby tak o swoją Ojczyznę jak Diana.
A ja przewrotnie wskażę Marię Konopnicką, która zwróciła uwagę na potrzeby dzieci, na ich los i krzywdy, których doznają.
OdpowiedzUsuńagnzimka@gazeta.pl
riana@wp.pl
OdpowiedzUsuńZdecydowanie stawiam na Jadwigę Andegaweńską, królową Polski, która została ją mając jedynie 10 lat. Młoda dziewczynka, zamiast bawić się lalkami, musiała uczyć się pisać, czytać, czy nawet władać innymi językami, tylko by sprostać zadaniu stawianemu przed nią. W dzisiejszych czasach takie nauki nie byłyby niczym niezwykłym, lecz w tamtych czasach zdecydowanie tak, nie wspominając o tym jak poświęciła swoją prawdziwą miłość do Wilhelma Habsburga, by wyjść za mąż za Władysława II Jagiełłę, tylko by zawiązać odpowiednią unię.