"Magiczne lata"

Autor: Robert McCammon
Tytuł: "Magiczne lata"
Wydawnictwo: Papierowy Księżyc, 16.05.2012
Ilość stron:  ?
Okładka: miękka

Kiedy sięgałam po tę książkę, nie spodziewałam się niczego szczególnego myśląc: ot, kolejne przeniesione na papier wspomnienia beztroskich dziecięcych lat spisane ręką mężczyzny w sile wieku powracającego z nostalgią i rozrzewnieniem do najszczęśliwszych chwil życia.

W najmniejszym nawet stopniu nie byłam przygotowana na istną eksplozję emocji i wrażeń stanowiących najczystszą kwintesencję dzieciństwa, na oszałamiające bogactwo treści jednoczącej w sobie nie tylko zachwycającą głębię i magię szczenięcych lat, lecz także fascynującą różnorodność obyczajową amerykańskiego południa lat 60 - tych XX wieku widzianą z perspektywy małego chłopca. Robert McCammon oczarował mnie bez reszty niespotykaną lekkością, polotem i fantazją, poraził głębią, a zarazem prostotą emocji zapadającą bez reszty w pamięć. Stworzył czarowną opowieść, z którą nie chce się rozstawać, za którą tęskni się aż do bólu, która żyje własnym życiem i unosi cię ze sobą.

12 - letni Cory Mackenson mieszka wraz z rodzicami w miasteczku Zephyr w Alabamie. Pewnego wiosennego poranka rozwożąc z ojcem mleko jest świadkiem przerażającego wypadku: do jeziora stacza się rozpędzona furgonetka z kierowcą. Na pomoc rusza ojciec chłopca, lecz jest już za późno; w tonącym samochodzie znajduje potwornie zmasakrowane zwłoki nieznanego mężczyzny. Widok ten odtąd będzie go prześladował wywołując koszmarne sny i makabryczne wizje, które powoli, lecz nieubłaganie zatruwają jego psychikę. Cory, zmartwiony postępującą depresją ojca i zaniepokojony faktem, że w jego ukochanym mieście będącym dotąd w jego mniemaniu oazą spokoju grasuje bezwzględny morderca, postanawia rozwikłać zagadkę i zdemaskować sprawcę. Niestety, dysponuje jedynie nikłym tropem, który nie doprowadza go zbyt daleko. Niespodziewaną wskazówką okazują się koszmarne sny ojca; pomocą służy również ponadstuletnia Murzynka zwana Damą parająca się voodoo i uważana powszechnie za czarownicę oraz niespełniony pisarz mający opinię nieszkodliwego wariata, Vernon, który wykazuje się zdumiewającą przenikliwością i jasnością umysłu.

Mimo wszystko rozwiązanie zagadki morderstwa nie jest wcale łatwą sprawą, zwłaszcza gdy jest się pełnym fantazji, spragnionym życia dwunastolatkiem, którego pochłaniają szalone, czasem mrożące krew w żyłach przygody i dzikie harce z przyjaciółmi.

Magiczne lata to powieść, której bogactwem i głębią dosłownie można się zachłysnąć. Wielowątkowość jej fabuły i różnorodność tematyczna zwyczajnie oszałamia; McCammon w brawurowy sposób żongluje konwencjami, dzięki czemu powieść wymyka się wszelkim schematom i uogólnieniom. Poszczególne wątki przeplatają się ze sobą płynnie i harmonijnie, co sprawia, że fabuła łączy w sobie najlepsze cechy powieści obyczajowej, przygodowej i sensacyjnej okraszonej elementami fantastyki i grozy przydających jej niezwykłego, onirycznego uroku. To trochę jakby zaczerpnąć tego, co najlepsze z Przygód Tomka Sawyera, Zabić drozda, Cudownych lat i Miasteczka Twin Peaks, a następnie podrasować szczyptą magii. Efekt jest niesamowity!

Magiczne lata to lektura cudownie wielowymiarowa - pod podszewką dziecięcych reminiscencji kryje się wyjątkowo dojrzały, wnikliwy i słodko - gorzki obraz obyczajowości amerykańskiego Południa oraz poruszające autentyzmem zabarwionym nutką nostalgii odzwierciedlenie - przez pryzmat chłopięcych doświadczeń - zmian kulturowych, jakie zachodziły w latach 60 - tych odciskając niezatarte piętno na małomiasteczkowej rzeczywistości. Wciąż żywe wspomnienia II wojny światowej, echa wojny w Wietnamie i związane z tym społeczne niepokoje, budzący ogromne emocje problem segregacji rasowej, rozwijająca się popkultura, postępująca komercjalizacja, żal za odchodzącym w niebyt światem starych wartości jawiącym się jako raj utracony - a wśród tych wszystkich zawirowań - opowieść o dojrzewaniu, czyli żegnaniu się z beztroskim dzieciństwem, błogą nieświadomością istniejącego zła, bezkrytycznym zachwytem nad pięknem świata, które ustępują miejsca pełnemu goryczy godzeniu się z nieuniknionym, odkrywaniu śmiertelności własnej i bliskich, pierwszym próbom kształtowania swego losu. McCammon jak nikt dotąd ukazał całą grozę, ból, ale też piękno dorastania, związane z nim emocje, towarzyszące mu refleksje, dylematy, rozterki i marzenia. Wyjątkowo wiarygodnie kreśli portret młodego człowieka, który wkraczając w pogmatwany świat dorosłych nie zatracił dziecięcej wrażliwości, wiary w to, że wszystko jest możliwe i że w przyziemną rzeczywistość czasem ingerują siły nie z tego świata.

Gorąco polecam Wam lekturę powieści Roberta McCammona.To jedna z najpiękniejszych opowieści, jakie dane mi było poznać, a także jedna z tych, które pozostają w pamięci na zawsze. Intensywność wrażeń, ogrom emocji, bogactwo refleksji, jakie zapewnia ta książka, są z niczym nieporównywalne, jedyne w swoim rodzaju. Pozwólcie, by Wami zawładnęły.

Moja ocena: 5/5

Opublikowane na stronie: http://lubimyczytac.pl/ksiazka/137085/magiczne-lata/opinia/5943293#opinia5943293 

za książkę serdecznie dziękuję Wydawnictwu Papierowy Księżyc :)